امروز تمام مدت داشتم این شعر و زمزمه می کردم. زیبایی عجیبی داره:
آن نفسی که باخودی یار چو خار آیدت
وان نفسی که بی خودی، یار چه کار آیدت
آن نفسی که باخودی خود تو شکار پشه ای
وان نفسی که بی خودی پیل، شکار آیدت
آن نفسی که باخودی بسته ابر غصه ای
وان نفسی که بی خودی، مه به کنار آیدت
آن نفسی که باخودی یار کناره می کند
وان نفسی که بی خودی، باده یار آیدت
آن نفسی که باخودی همچو خزان فسرده ای
وان نفسی که بیخودی، دی چو بهار آیدت
جمله بی قراریت از طلب قرار تست
طالب بی قرار شو تا که قرار آیدت
جمله بی مرادیت از طلب مراد تست
ور نه همه مرادها همچو نثار آید
(مولانا)
