تازه نفسها مستندیست که حتی به زحمت می توان نام مستند بر روی آن گذاشت. بهتر است بگوییم تازه نفسها مجموعه ایست از صحنه های مختلف که کیانوش عیاری در تابستان 1358 جمع آوری کرده است. هرچند فضای کلی فیلم (به نظر من) به خاطر بودن در جو انقلاب مثبت است ولی کارگردان سعی کرده است تقریبا هیچ هدف خاصی را در فیلم دنبال نکند و در کل دنبال ارسال هیچ پیام مشخصی نیست. و البته همین نکته است که فیلم را به عنوان یک سند تاریخی بی طرف لایق چند بار دیدن می کند.
فیلم صحنه های مختلفی از گوشه کنار تهران سال 58 را به نمایش می گذارد. بحث و گفتگوی کارگران و اینکه از کم شدن حقوق خود ناراضیند؛ صحنه هایی از تاترهای اول انقلاب که در آن بسیاری از چهرهای سینما به چشم می خورند؛ صحنه هایی از حلبی آباد و بلای اعتیاد که گریبان مردم پایین شهر را گرفته است؛ صحنه هایی از دانشگاه تهران با بخشهایی از سخنان بنی صدر و بحثهای دانشجوی؛ همه و همه بیننده را به آن شور و هیجان و فضای اول انقلاب می برد و آزادی، تبادل افکار و همزیستی (مسالمت آمیز) تضادها در کنار هم را نمایان می کند.
این فیلم حدودا 45 دقیقه ای را می توانید از اینجا دانلود کنید.
با تشکر از وبلاگ نادا که (ظاهرا) برای اولین بار اقدام به تکثیر این فیلم بر روی فضای سایبری کرده است.
