سیمین غانم صدای به شدت گیرایی دارد. وقتی آهنگهایش را گوش می کنم، آرام می نشینم و صدایش در اعماق وجودم نفوذ می کند. چونان با سوز و احساس می خواند که گویی در حین تجربه آن است. صدایش را بالا و پایین می کند و با این بالا و پایین شدنها ترا گویی که روی تکه برگی نشسته باشی به این طرف و آن طرف می کشاند. وادرت می کند که بایستی و آنچه را که فریاد می زند فریاد بزنی.
واقعا حیف که بعد از انقلاب اجازه کار نگرفت و صدایی به این زیبایی خاموش شد!
