گاهی وقتها از زیبایی و نغز بودن دریای ادبیات فارسی واقعا به وجد می آیم. آنجا که می توانی به جای ساعتها بحث و گفتگو تنها با یک شعر یا یک ضرب المثل منظورت را در چند ثانیه منتقل کنی حتی گاها با کیفیت بهتر و اثر گذاری بیشتر. واقعا باید دست بزرگان ادبیات را بوسید که با میراثی که به جای گذاشته اند ترا قادر ساخته اند که خیلی از مفاهیم را راحت و سریع بیان کنی.
برای مثال امروز در جواب یکنفر که (احتمالا از روی یک تجربه بد) از عشق و دوست داشتن گلایه داشت و مطلبی در مذمت اینها نوشته بود تنها یک جمله نوشتم:
هرکسی را نتوان گفت که صاحب نظر است
عشق بازی دگر و نفس پرستی دگر است
سعدی
خلاصه و مفید. و چه زیباست که یک بیت شعر جایگزین صدها و شاید هزاران جمله می شود.
