۱۳۸۹ بهمن ۲۳, شنبه

ایمیل مجنون به لیلی (به بهانه ولنتاین)

لیلی جان می دونم که از دستم خیلی عصبانی هستی ولی گفتم این ایمیل رو برات بفرستم که هم عذر خواهی کنم و هم اشتباهم رو توضیح بدم.

از آخرین ایمیلی که برات "سند" کرده بودم حدود یک ساعت گذشته بود و هنوز هیچی ازت دریافت نکرده بودم. نمی دونی تو این یک ساعت چه حالی داشتم.

اولش که ایمیل رو سند کردم رفتم وشروع کردم به چرخ زدن تو اینترنت. یه مقداری تو فیسبوک گشتم. فهمیدم علی با مرضیه به هم زده و نغمه و محمد دوباره به هم برگشتن. مثل اینکه بین نازنین و مهدی هم شکرآب شده. راستی می دونسی که مریم رفته فرانسه، من که خبر نداشتم.

بعد یه سری به گودر زدم. ای بابا مثل اینکه دوباره بگیر بگیر ها رو شروع کردند. یه مطلب هم خوندم از کانت درباره نقد عقل محض. فهمیدم که از این به بعد باید همش از همه انتقاد کنم. یه سری مطلب هم یکی از دوستام "شِیر" کرده بود که نفهمیدم شعربود، متن بود یا کلا من سر کار بودم.

فکر کنم 15 "مین"ی تو وب بودم که برگشتم ایمیلم رو چک کردم دیدم هنوز "ریپلای" نکردی. خیلی حالم گرفته شد. ولی گفتم شاید گوگل یادش رفته ایمیلم رو "آپ دیت" کنه و "کَش" رو برام می فرسته. چند بار "اف 5" رو زدم ولی چیزی عوض نشد. شاید "فایر فاکس" قاطی کرده. ایمیلم رو تو "اکسپرولر" و "سفری" هم باز کردم ولی جوابی نبود که نبود.

شاید "ویندوز" هنگ کرده باشه. کامپیوتر رو "ری استارت" کردم. ولی چیزی فرق نکرد. رفتم مودم رو چک کردم. وصل بود. روتر هم که کار می کرد چون بقیه سایتها رو میتونسم بیارم. نکنه گوگل ایمیل منو بسته؟ نکنه کلا ایمیل دریافت نمی کنم. رفتم با دو سه تا ایمیل دیگه ای که داشتم به خودم چند تا ایمیل زدم. همشون رو دریافت کردم!

دیگه نتونستم طاقت بیارم. برا همین مجبور شدم بیام تو اطاق خواب و ازت بخوام که جواب میلم رو بدی. فکر نمی کردم که خواب باشی! خسته شده بودم از انتظار!

-- مجنون