جای دوستان خالی چندشب پیش رفتم کنسرت دنگ شو. کلا با سبک و منشی که این گروه تو موسیقی ایرانی ایجاد کردن خیلی حال می کنم. اجرای زنده شون هم خیلی خوب بود، نور پردازیها، حرکات نمایشی روی صحنه و... هرچند که بالاخره ناپختگی و کم تجربه بودنشون گاهی خود نمایی می کرد.
کنسرت دنگ شو جزو معدود کنسرتهایی بود که تمام بلیطهاش حتی توی شهری مثل سیاتل به طور کامل فروخته شده بود و به نظرم اینرو مدیون خلاقیت و نوآوریهایی هستند که تو کارشون دارند. یعنی نوع کارشون به نحویه که طیف وسیعی از طرفداران موسیقی سنتی ایران تا طرفداران موسیقی غربی مخصوصا اونایی که به جاز علاقه دارند رو در بر میگیره.
به نظرم اگه کارشون و با جدیت دنبال کنند (که ظاهرا در همین مسیرند) آینده روشنی پیش رو دارند.
